2.URODZINY BLOGA !

Zdjęcie powstało z pomocą Rodziny :)

Cześć Kochani!

Dzisiaj minie kolejne 365 odkąd jestem z Wami. Właśnie dzisiaj moja malutka dziecinka,a mianowicie Łowczyni Książek,obchodzi swoje drugie urodzinki,a mnie jak na jej mamę przystało rozpiera duma.Nie będę Was zanudzać historią tego jak to się wszystko zaczęło,gdyż możecie przeczytać o tym w poście z ubiegłego roku.Serdecznie Was do tego zachęcam,jeśli nie jesteście ze mną od początku istnienia bloga.

Ten rok był dla mnie ciężki pod względem osobistym,co niestety odbiło się na blogu.Pojawiały się często chwile zwątpienia,czy to co robię ma jakikolwiek sens.Poczucie,że pisanie nie sprawia mi takiej samej przyjemności jak dawniej,a stało się jedynie przykrym obowiązkiem...Na szczęście podczas tegorocznych wakacji przemyślałam parę spraw i podjęłam kilka poważnych decyzji,o których poinformuję Was w swoim czasie,ale nie martwcie się nie zamierzam na razie stąd znikać.

Teraz nadszedł czas na podziękowania. 

Pierwsza statuetka należy się mojej wspaniałej Rodzinie,która wspierała mnie od samego początku i była pierwszym czytelnikiem tego bloga.Za to,że zawsze służą mi radą i pomocą przy wyborze najlepszego zdjęcia stosika,ponieważ ja niestety jestem okropnie niedecyzyjną osobą.
Za motywowanie mnie w pomysłowy sposób do dalszego pisania.Za wiarę we mnie,kiedy ja sama jej nie mam oraz wytrzymywanie mojego nadmiernego słowotoku i ekscytacji nowymi książkami. 

Druga statuetka należy się stałym Czytelnikom oraz Obserwatorom bloga.Bez Waszych komentarzy i odwiedzin,moi Kochani,Łowczyni Książek nie miałaby tyle uroku.Zawsze kiedy mam zły humor lub szkoła sprawia,że mam poczucie,iż wszystko robię źle...wtedy czytam Wasze komentarze,które sprawiają,że poprawia mi się samopoczucie,gdyż uświadamiam sobie,że jednak w życiu coś osiągnęłam i nieważne,że nie jestem dobra z tego czy innego przedmiotu skoro mogę mieć takich czytelników jak Wy.

Blog stał się moim małym życiowym sukcesem,który codziennie przypomina mi,że nie należy się poddawać oraz,że warto bronić własnego zdania i nie ulegać presji otoczenia.Sprawił też,że przestałam być outsiderką i stałam się bardziej otwarta.Ponadto miałam okazję uczestniczyć w Targach Książki oraz spotkać kilku pisarzy i otrzymać od nich autograf, pojechać na obóz organizowany przez wydawnictwo Otwarte,gdzie poznałam kilka wspaniałych osób,z którymi miałam mnóstwo wspólnych tematów do rozmów.Dziewczyny koniecznie musimy się niedługo spotkać! Dzięki Łowczyni Książek zyskałam bardzo dobrą koleżankę,z którą mogę zawsze porozmawiać o książkach i nie tylko,która chętnie służy mi pomocą,kiedy jej potrzebuję.

Jestem bardzo dumna z tego ile osiągnęłam,gdyż kiedy w mojej głowie dopiero kiełkował pomysł dołączenia do blogosfery nie sądziłam,że tak daleko zajdę,ani że wytrwam tutaj z Wami tak długo.Dlatego mojej wspaniałej Rodzinie,najlepszym pod słońcem Czytelnikom oraz kochanej Caroli przesyłam wielkiego elektronicznego przytulasa :) Nie wiem co przyniesie przyszłość,ale mam nadzieję,że za rok będę miała okazję uraczyć Was podobnym postem.