45.Chłopak,który zakradał się do mnie przez okno-Kirsty Moseley

Polski tytuł :Chłopak,który zakradał się do mnie przez okno

Tytuł oryginału:The Boy Who Sneaks In My Bedroom Window

Autor: Kirsty Moseley

Cykl:---

Wydawnictwo:HarperCollins

Liczba stron:351 

Ocena: 7/10

Od zawsze unikam jakiegokolwiek fizycznego kontaktu.Dotykać może mnie tylko mama,mój brat Jake i... Liam.

     

Od ośmiu lat co wieczór chłopak z domu naprzeciwko zakrada się przez okno do mojej sypialni i zasypiamy niewinnie przytuleni.Gdyby Jake wiedział,że Liam spędza u mnie każdą noc,chybaby go zabił.Liam to największe szkolne ciacho.Szaleją za nim wszystkie dziewczyny,a on zmienia je jak rękawiczki.

      

Nie mogę go rozgryźć.W dzień zachowuje się jak megadupek,a w nocy jest ciepły i kochany.Wiem, że nie mogę się w nim zakochać–związki Liama nie trwają dłużej niż kilka nocy... 

Liama polubiłam,choć na początku zachowywał się jak playboy,jednak  w głębi duszy nim nie był.Amber też polubiłam,a jednocześnie bardzo jej współczułam i doskonale rozumiałam dlaczego niekiedy zachowuje się tak,a nie inaczej.Nie znaczy to jednak,że czasami jej postępowanie mnie nie irytowało.Niestety,jeśli chodzi o postacie drugoplanowe,wydawały mi się być takie nijakie.Trochę żałuję,że autorka nie poświęciła więcej uwagi ich kreacji,gdyż uważam,że mogłyby urozmaicić historię. 

Pomysł na zakradanie się do sypialni przez okno może wydawać się na początku absurdalny,ale jest naprawdę ciekawy i w miarę oryginalny.Autorka dobrze go wykorzystała,choć osobiście uważam,że byłaby w stanie jeszcze więcej z niego wycisnąć.

 - A ty jak masz na imię? - dopytywał.

- Nazywa się: "Tknij ją jeszcze raz, a dostaniesz w mordę"...

Książka była rozczulająca,choć niekiedy za bardzo przesłodzona.

Pisarka nie wykorzystała w pełni jej potencjału.Miałam wrażenie,że ma ciekawy pomysł na delikatną romantyczną historię,ale nie za bardzo wiedziała jak wcielić go w życie.

Powieść obrazuje nam jak wszystko może się w jednej chwili posypać,niczym domek z kart.Jak ludzie przestają myśleć racjonalnie jeśli ich bliskim coś zagraża.Rodzina przeważnie dobrze wygląda na zdjęciu.Dlatego historia skłania czytelnika do zastanowienia się,czy rodzina,która mija nas na ulicy  jest naprawdę tak szczęśliwa,na jaką wygląda.

Nie podobał mi się niekiedy za bardzo luzacki sposób podejścia do życia niektórych postaci.Niemniej autorka bardzo dobrze pokazała sposób postępowania i emocje jakie targają nastolatkami.Powieść pod koniec zrobiła się bardzo wciągająca do tego stopnia,że nie chciałam aby się skończyła.Dlatego,kiedy przewróciłam ostatnią kartkę ze wzruszenia łezka mi się w oku zakręciła.

Żałowałam,że autorka nie rozbudowała bardziej fabuły,aby więcej się działo.Zabrakło mi tutaj emocji,które sprawiałyby,że moje serce biłoby szybciej  z każdą,kolejno przewracaną,stroną.Nie twierdzę,że powieść nie wywołała u mnie żadnych uczuć.Były one jednak zdecydowanie słabsze niż tego oczekiwałam.

Historia pozwala nam się łudzić,że świat nie jest wcale taki zły oraz okrutny,a sprawiedliwość istnieje.Każda z nas może doczeka się swojego księcia na białym koniu oraz szczęśliwego zakończenia niczym z bajki.

Szata graficzna bardzo dobrze nawiązuje do tematyki książki.Zestawienie ze sobą kontrastujących kolorów przyciąga wzrok potencjalnego czytelnika.

,, Chłopak, który zakradał się do mnie przez okno” jest jak pluszowy miś z łatkami,który nasz rozczula, mimo wszystkich swoich wad.Jest ona dobrą propozycją dla miłośniczek lekkiego,a zarazem delikatnego romansu.Ja miło spędziłam z nią czas,gdyż podeszłam do niej z otwartym umysłem i bez żadnych uprzedzeń.Książka potrafi niekiedy pozytywnie zaskoczyć,a co najważniejsze wprawiła mnie w dobry nastrój.Dlatego jeśli szukasz lekkiej,a zarazem zawierającej w sobie drugie dno historii...to taka pozycja jest właśnie dla Ciebie.

Za egzemplarz i przyjemnie spędzony z nim czas dziękuję Wydawnictwu HarperCollins!