19. Magisterium I: Próba Żelaza- Cassandra Clare & Holly Black

Polski tytuł :Magisterium I: Próba Żelaza

Tytuł oryginału :Magisterium I: The Iron Trial

Autor: Cassandra Clare & Holly Black 

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron:352

Ocena: 8/10

„Ogień chce płonąć,

Woda chce płynąć,

Powietrze chce się unosić,

Ziemia chce wiązać,

Chaos chce pożerać.”

O tej książce dużo słyszałam  zanim  miała swoją premierę na polskim rynku. Nie byłam do niej  do końca przekonana , gdyż jak wiecie , czarodzieje nie za bardzo mnie kręcą . Niemniej jednak kiedy zauważyłam ,że jedną z autorek jest pani.Clare, po prostu nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki , gdyż mam mały sentyment do Cassi.

Dwunastoletni Callum mieszka ze swoim ojcem, który niegdyś był magiem, lecz po śmierci żony zrezygnował z czarów i postanowił wychować swojego syna jak zwykłego chłopca, ignorując budzące się w nim magiczne zdolności. Kiedy Call zostaje wezwany na obowiązkowy egzamin do Magisterium – szkoły magii, Alastair przekonuje syna, że ten powinien za wszelką cenę uniknąć rekrutacji, by nie mieć żadnych związków z niebezpiecznym magicznym światem. Pomimo katastrofalnego przebiegu egzaminu Callum zostaje przyjęty do Magisterium.

Czy chłopcu uda się wytrwać do końca roku szkolnego ? 
Czy  Callum zaczynie  traktować Magisterium jak swój drugi dom ?

,,Próba żelaza to pierwszy tom pięcioczęściowej serii autorstwa dwóch bestsellerowych pisarek: Holly Black i Cassandry Clare.

Postacie w tej książce są barwne i bardzo dobrze wykreowane. Aaron jest przesympatycznym blondynem , który za swoich przyjaciół jest gotowy oddać życie.Tamara jest bardzo inteligentną osobą , a Callum.. to po prostu istna  młodsza wersja Jace’a  z „ Darów Anioła”. Wszyscy troje  tworzą naprawdę różnoraką i uzupełniającą się paczkę przyjaciół. Dlatego ich właśnie najbardziej ze wszystkich postaci polubiłam.

Bardzo fajnie autorki postąpiły , że wyzbyły się w swojej powieści  wszystkich zbytecznych, nic nie wnoszących do historii, szczegółów . Dzięki takiemu  zabiegowi młodsi czytelnicy nie czują się zagubieni  oraz co najważniejsze  powieść bardziej zachęca ich do czytania . Plusem jest też to ,że pisarki  postanowiły zrezygnować z koncepcji różdżek, a zamiast tego wpadły na inny pomysł.

Książkę bardzo szybko się czyta , gdyż jest napisana lekkim językiem  , z dużą dozą humoru. Wątek romantyczny jest tutaj zredukowany do minimum, ale kiedy już się okazjonalnie  pojawi, jest tak uroczy i słodki, że aż go przyjemnie czytać. Myślę ,że przez to ta pozycja dużo nie traci , gdyż raczej dla młodszych czytelników ważniejsza jest akcja i zabawne dialogi , których jest tutaj bez liku . Dużo osób porównuje ją do Harrego Pottera  - moim zdaniem faktycznie coś w tym jest. Niemniej decydujący wpływ na to ma indywidualne podejście każdego z  czytelników do tej  książki . Ja np. potraktowałam te dwie książki jako dwa osobne byty , które nie mają ze sobą nic wspólnego. Dzięki temu  świetnie się  bawiłam czytając ,,Magisterium”  oraz  bardzo  miło spędziłam z nią czas,  nie porównując  ze sobą tych dwóch pozycji. Największym zaskoczeniem było dla mnie zakończenie , gdyż czegoś takiego naprawdę się nie spodziewałam. To właśnie  ono  sprawiło też  ,że zapragnęłam sięgnąć po kontynuację tej serii.

Szata graficzna jest bardzo dobrze wykonana , przyciąga wzrok czytelnika .Książkę czyta się też bardzo szybko , dzięki dużym literom i przyjemnemu dla oka papierowi.

Jeśli nie chcecie po raz enty czytać Darów Anioła lub Diabelskich Maszyn , a po prostu usychacie z tęsknoty za twórczością pani.Clare to ta książka  jest właśnie dla Was, więc nie wahajcie się po nią sięgnąć .,,Magisterium. Próba żelaza” jest dobrą , a zarazem uroczą książką ,z  którą miło spędziłam czas. Nie należy się też przejmować tym ,że większość osób mówi ,że jest to pozycja przeznaczona dla młodszych czytelników . Ja naprawdę dobrze się bawiłam czytając ją  , a już trochę lat mam. Dlatego mogę ją Wam z czystym sercem polecić.

Za egzemplarz i wspaniałą przygodę dziękuję wydawnictwu Albatros!